Tέσσερεις μήνες μετά

Τέσσερεις μήνες απουσίας από το blog είναι πολύς καιρός. Aν και αυτό δεν σημαίνει απραξία, για την ακρίβεια πολύ υλικό έχει αποθηκευθεί στο σκληρό μου δίσκο, χωρίς όμως να ξέρω πως και πότε ακριβώς θα βρει τον δρόμο προς την ανάρτηση.

Παρόλαυτά διάλεξα να δημοσιεύσω κάτι πρόσφατο και σχετικά απλό. Μία προσωπογραφία,(μολύβι σ'ένα A4 και μετά photoshop), άσκηση ύφους περισσότερο, με κάτι να θυμίζει εικονογράφους παλαιότερων εποχών, που πάντα θαυμάζω.
 
Όπως και να έχει μου φτιάχνει την διάθεση. Ελπίζω και σ'εσάς.

Μάης-Ιούλης του 2010

Μάης-Ιούλης του 2010, αυτή ήταν η περίοδος που δούλεψα το παραπάνω θέμα. 
Μία περίοδος ιδιαίτερα κομβική ακόμα και νευραλγική θα έλεγα, που παρόλαυτά παρήγαγε το αποτέλεσμα αυτό, το οποίο το κρατώ και αναρτώ τελικά, σχεδόν αποκλειστικά λόγω του χρώματος. Το σχέδιο, δέκα φορές πιο χρονοβόρο και απαιτητικό από το χρώμα, ήταν μια πρώτης τάξεως αφορμή για να φθάσω μέχρι του σημείου να αποφασίσω πως θα γεμίσω με χρώμα την επιφάνειά μου. Και σχεδόν φυσικά, δίχως πολύ σκέψη το χρώμα προέκυψε, σαν να μου το είχε υποσχεθεί, και έδωσε νόημα σ'αυτή την προσπάθεια.

Ελπίζω να σας βρίσκω όλους υπ'ατμόν, εν μέσω πυρετωδών προσπαθειών να ετοιμασθόυν εγκαίρως οι αποσκευές σας ενόψει διακοπών χωρίς εισιτήρια επιστροφής...